19 Jaar

Vandaag 19 mei ben ik 19 jaar geworden…

Want vandaag 19 jaar geleden, een paar minuten over 8, kreeg ik een dissectie van een kransslagader. Ik was al in het OLVG, omdat ik 2 dagen ervoor een klein hartinfarct had gehad.
Ik had geluk dat ik daar was, de katheterisatie kon direct worden gestart. Tijdens deze ingreep moest ik echter gereanimeerd worden, de procedure werd gestaakt en ik moest afwachten wat ging komen. Ik zou een heel groot infarct doormaken.
Waarschijnlijk ben ik bang geweest, daar kan ik mij niet veel van herinneren. Wat mij wel heel helder voor de geest is blijven staan is de BDE die ik heb ervaren: het licht, de stilte, de liefde en dat het goed was…

Toen ik uit het ziekenhuis kwam ging ik mij niet bezighouden met spiritualiteit, of met de diepere zin van mijn bestaan. Ik moest overleven! Mijn jongste was 3 maanden oud, ik moest fysiek herstellen en zo snel mogelijk terug in mijn werk als gynaecoloog, om mijn onafhankelijkheid en zekerheid terug te krijgen.

Pas toen jaren later iemand in mijn yoga les zei: ‘wow, je zit dus in je reservetijd,’ viel bij mij een kwartje. Wat ging ik eigenlijk doen met mijn reservetijd?
Vanaf daar ben ik mij bewuster bezig gaan houden met Leven. Wat is voor mij belangrijk, wie wil ik zijn en wat wil ik de wereld brengen? Wat geeft mij zin?

Sindsdien heb ik veel geleerd over spiritualiteit, het groter geheel, de kracht van het hart en over mijn belemmerende overtuigingen. In dat proces heb ik geleerd dat kiezen vanuit liefde altijd een betere uitkomst geeft dan kiezen vanuit angst. En dat blijft voor mij ook een leerproces, ik stoot mijn neus natuurlijk ook, soms meerdere keren. Want ook ik heb een hardnekkig hardleers deel 😊

Met veel plezier volg ik al ruim 10 jaar coach & leiderschapsopleidingen en verdiep mij iedere keer. Alles wat ik geleerd heb hierin wil ik met jou delen.
Veel mensen zeggen: ‘jouw boodschap over Leven en coaching daarin is voor iedereen belangrijk.’ Mijn hart ligt echter bij artsen, mijn peers, voor sommige dingen zijn geen woorden, ik voel dat heel erg. Zeker nu werken als arts voor sommigen enorm onder druk staat.

Ik ondersteun artsen in werken vanuit autonomie, vrijheid en zingeving

🧡 Omdat ik heb ervaren hoe belangrijk dat is
🧡 Omdat ik die wereld zo goed ken
🧡 Omdat er altijd meer kan dan je denkt
🧡 Omdat je als mens keuzes uit liefde mag maken, ook al lijken die tegen de stroom in te gaan
🧡 Omdat het over leven gaat en niet over werk alleen

Ooit lag het in lijn van ieders verwachting dat ik in een RvB van een ziekenhuis terecht zou komen.  Maar deze route brengt mij veel meer: diepe verbinding met mensen, dankbaarheid voor elke klant die zijn of haar draai weer vindt en steeds weer mijn eigen persoonlijke ontwikkeling. En het heilige geloof dat we een betere zorg creëren als we werken uit ons hart.

Bonnie Bessem zegt: Een hart wil vrede, vrijheid en vreugde

Wat geeft jouw hart vrede, vrijheid en vreugde?