Spiriwiri

Vorige week reageerde iemand op mijn post over Pim van Lommel en mijn BDE tijdens een reanimatie, met de opmerking ‘dat het leven ophoudt na de dood. Punt. Al het andere is spiri-wiri gedoe.’ En ik deel de mening dat het leven van je fysieke lijf ophoudt bij de dood, maar wat er daarna gebeurt ben ik niet zo zeker van. Ik heb een deel ervaren en dat is prachtig, vredig en vol onvoorwaardelijke liefde.

En toch heb ik er even over gesudderd afgelopen week… spiri-wiri. Het is grappig, want ik houd niet zo van in een hokje gestopt worden.

De eerste jaren na mijn reanimatie was ik vooral aan het overleven, maar toen de rust terugkeerde na een aantal jaar, ben ik meer gaan lezen. Over het eindeloos bewustzijn, over het kwantumveld, over de oorsprong van verschillende religies, de theorie van Spiral Dynamics die mij zoveel leert over het kruispunt waarop we nu staan in deze wereld.

Al deze kennis haakt aan bij mijn verwondering die ik als kind al had voor ons leven hier. Over de seizoenen, over sterren en het heelal. Wat regelt als een soort automatisme al die processen, het één vloeit over in het andere. ? Ik speelde vaak het spel ‘glaasje draaien’… ( denk aan een Ouija bord), hoe werkte dit dan? Ik heb vaak overnacht in mijn kleine bootje op het Wad, dan voel je enorm dat groter geheel, de eb en vloed. Tijdens de colleges embryologie, hoe is het mogelijk dat dit zo ontstaat, wat heeft bedacht dat een hart op die manier draait?

Ik ben er heilig van overtuigd dat er meer tussen ons is, een systeem dat dit allemaal regelt, waar collectieve kennis is. En door Eckhart Tolle, Meister Eckhart, Anselm Grün en Wayne Dyer ben ik gaan begrijpen wat ons ego onszelf en de wereld aandoet. En zie ik steeds meer dat er misschien echt maar twee waarheden zijn, de waarheid van de angst en de waarheid van de liefde.

De angst die leidt tot controle, wantrouwen, stellingname, uitputten van de aarde, teruggrijpen op oude regels en afscheiding. En liefde, die de basis is voor vertrouwen, moed, meer leven uit je hart, genieten van wat deze aarde biedt en er oprecht zorg voor dragen, want wij zijn een onderdeel van dit systeem.
De oude wijsheid die je vraagt stil te staan of jouw beslissing ook goed is voor zeven generaties verder, zouden we best vaker mogen hanteren. Of het om zorg gaat, welvaart, gelijkheid, klimaat, milieu of gaswinning.

Iedere keer als je een beslissing neemt is het de moeite waard om je af te vragen of je kiest vanuit angst of kiest vanuit liefde & vertrouwen.

Dus je kan mij spiri-wiri noemen, alsof het iets geks is, iets om mij voor te schamen. En misschien heb ik dat wel een tijd gedaan. Want het paste zo slecht in de wereld van de zorg. Ik heb mij daarin weleens een roepende gevoeld… de aandacht voor duurzaamheid en het groter geheel. Gelukkig komt ook daar een verandering, met alle groene brigades en de opkomst van de Integratieve Geneeskunde.

Dus ja, ik ben trots op mijn spiri-wiri en ik hoop op nog meer spiri-wiri’s, daar wordt de zorg en de wereld beter van!