Je hebt intervisie in je eigen ziekenhuis, maar je kan er vaak niet bij zijn. En als je er bent gaat de tijd op aan roosterproblemen die opgelost moeten worden. Je durft dingen niet te delen, want dat zijn de collega’s met wie je de volgende dag weer moet samenwerken.

Je weet niet hoe je met de assistente moet communiceren dat er écht geen bellers meer bij je spreekuur geplaatst mogen worden. Je voelt je altijd heel ongemakkelijk bij die ene supervisor.